No free lunch

De Morgen ging vorig weekend nog even door op de vraag waarom gebruikers zo makkelijk hun persoonlijke gegevens prijs geven. De krant geeft het voorbeeld van Google met zijn GMail en van de start-up ThePudding die gratis telefoondiensten aanbiedt. Maar de journalist in kwestie had het even goed over populaire sites als MySpace en Friendster kunnen gaan. Ook daar worden gegevens continu opgeslagen en eventueel later doorverkocht.

Communicatiewetenschapper Michel Walrave schetst de contouren van de discussie.

Alle internetbedrijven houden gegevens over u bij, en hebben dus een enorme hoeveelheid informatie over ons privéleven. Die data liggen ergens opgeslagen, wachtend om te worden gestolen of misbruikt. (…) Het systeem van Google maakt een zeer scherp profiel van elke gebruiker mogelijk. Bovendien hebben ze een privacyverklaring die op elk moment kan worden aangepast. Als ze ooit in de toekomst zeggen: ‘Laat ons iets doen met deze goudmijn’, kunnen ze dat perfect.

Jammer genoeg blijft het artikel vooral aan de oppervlakte peuteren. Wie meer diepgang in de discussie wil, kan terecht bij het artikel MySpace: op de loop voor controle. Daarin probeert Geert Lovink het fenomeen vanuit verschillende hoeken te bekijken en de bredere context te schetsen. Essentiële lectuur.

Het artikel is overigens te vinden op flexmens.org en dat is eigenlijk helemaal essentiële lectuur.