Sedert begin 2010 is in Duitsland de zogenaamde Elena databank in gebruik. Een lieflijk klinkende naam voor een wangedrocht dat vooral bedoeld lijkt om kritische werknemers in de gaten te houden.
Maandelijks moet elke werkgever gedetailleerde informatie over zijn of haar werknemers doorgeven aan Elena. Die gegevens omvatten in de eerste plaats het salaris en andere loongegevens. Maar ook aan- en afwezigheden en eventuele deelname aan stakingen of andere (al dan niet legale) werkonderbrekingen worden bijgehouden. Die gegevens worden verzameld in een centrale databank en zullen vanaf 2012 onder meer gebruikt worden om het recht op sociale uitkeringen te bepalen.
Dit soort databanken bewijst nog maar eens dat high tech ons met een paar simpele muisklikken even goed een eeuw terug in de tijd kan katapulteren. Het enige dat we daarvoor hoeven te doen, is er het etiket “vooruitgang” op plakken. Het is ook verwonderlijk dat de vakbonden dit soort big sister zomaar hebben laten passeren. Misschien lagen ze net even te slapen? Of zou het kunnen dat de gevaren van een database nation daar nog niet doorgedrongen zijn?