Geen vingerafdrukken, geen feestje

Wie in sommige Australische nachtclubs binnen wil geraken, moet – volgens een artikel in de Sydney Morning Herald – blijkbaar niet alleen zijn identiteitskaart laten zien. In sommige gevallen wordt je kaart ook nog eens gescand, worden de gegevens opgeslagen en moet je zelfs je vingerafdrukken laten afnemen.
In Australië stellen velen zich terecht de vraag of dit wel zo’n goed idee is. Ons lijkt het alleszins een bedenkelijke praktijk dat je verplicht wordt om je persoonlijke gegevens én je vingerafdrukken achter te laten bij de security van een discotheek en te laten bewaren in een computer, enkel en alleen omdat je wat wil dansen.

Not everybody is convinced ID scanning is appropriate at nightclubs. Home said NSW police suspended the club’s fingerprint scanning three months ago over privacy concerns. There has also been a spike in complaints about ID scanning to the Federal Privacy Commissioner, who warned there were ”major security risks” if companies held onto the data.

A big night out: drinking, dancing, fingerprinting.

Hellend vlak

Wat er zich in de Australische discotheken afspeelt, is jammer genoeg niet uitzonderlijk. Er zijn nogal wat verhalen van discotheken die de laatste jaren naast de buitenwipper een of ander electronisch toegangssysteem geplaatst hebben. Inclusief een digitale vingerafdruk-lezer, gezichtsscanner, etcetera.

Topper (of wat ons betreft eerder flopper) was de Baja Beach Club in Rotterdam en Barcelona. Jaren geleden (in 2004!) kregen sommige discotheekgangers daar al een chip geïmplanteerd. Wie dit liet doen, kreeg een vip-behandeling: je hoefde niet aan te schuiven in de wachtrijen aan de ingang,  je kreeg onbeperkt toegang tot de vip-ruimte en drankjes gingen automatisch van je rekening af.

Dit soort ingeplante chips gaat uiteraard nog een stap verder en wellicht was het ook meer een promotiestunt dan wat anders. Maar ook met de id scanners en de vingerafdrukken zitten we al snel op een hellend vlak. Niet alleen in discotheken, maar ook in andere ontspanningsruimtes wordt steeds gretiger gebruik gemaakt van technologieën die in oorsprong bedoeld waren voor streng beveiligde ruimtes.

Maar wat een paar jaar geleden nog absurd of overdreven leek, wordt vandaag door velen aanvaard als een normale technologische ingreep in naam van de veiligheid. En meteen wordt met dit soort ontwikkelingen de drempel weer wat lager gelegd en kan er nog wat meer gewenning optreden. Tsja, let’s party on?