Privacy in de aanbieding

Na opschudding bij het Nederlandse ING klinken er nu ook bij Fortis BNP Paribas geluiden over de verkoop van persoonsgegevens. Verbazend is dat alleszins niet. Het past perfect in de trend waarbij het “commercialiseren van klantengegevens” een routineuze praktijk wordt. Maar was u daarvan al op de hoogte?

Helemaal vergelijkbaar lijken de praktijken van ING en Fortis BNP Paribas evenwel niet. Waar ING vorig week nog haar staart introk omtrent haar voornemen om “betaalgegevens” van klanten door te verkopen aan externe bedrijven, houdt Fortis het voorlopig op het delen van persoonsgegevens van klanten met “vertrouwelijk” handelspartners. Het is nu aan de Privacycommissie om uit te zoeken of dat verhaaltje klopt. Tot de ware toedracht van de zaak gekend is, wezen we toch gewaarschuwd. Ook voor schijnbaar vertrouwelijke instellingen, zoals uw bank, zijn uw persoonsgegevens slechts verruilbare data, zij het nu voor samenwerkings- of commerciële doeleinden.

Vorig jaar kwam reeds aan het licht dat verscheidene steden en gemeenten geducht informatie rond het verlenen van bouwvergunningen doorspeelden aan commerciële bedrijven . De gelatenheid waarmee hier doorgaans wordt op gereageerd is net ook de reden waarom de praktijken vaak al jarenlang bestaan. We worden – mede door het gebruik van sociale media – erg nonchalant als het om onze persoonsgegevens gaat. We delen ze aanzienlijk in ruil voor kortingskaarten, voordelen, gratis diensten en maken ons doorgaans niet veel zorgen over wat anderen met onze gegevens aanvangen. Onterecht blijkt nu. Al deze dienstverleners zijn één voor één bedrijven met een commerciële ingesteldheid, of het nu gaat om online zoekmachines, de supermarkt en zelfs uw bank.

Het commercialiseren van persoonsgegevens botst met het principe dat het recht op privacy verworven en onverhandelbaar is. Enkel de vrije toestemming van de betrokkene kan hieraan afbreuk doen. Maar hoe vrij is deze toestemming werkelijk als daar tal van voordelen tegenover staan, die we met een star behoud aan onze privacy lijken te mislopen? En van vrije toestemming lijkt al helemaal geen sprake wanneer de klant – lees: wij – niet eens weten dat onze persoonsgegevens onscrupuleus worden verhandeld. De kleine lettertjes in de algemene voorwaarden zijn slechts een listig trucje, de naam toestemming nauwelijks waardig. Maar bedrijven lijken zich op deze manier wel in te dekken. U hoort maar te lezen wat u ondertekent, toch?

En zo ligt de eindverantwoordelijkheid steeds bij de klant, die al te argeloos omspringt met zijn persoonsgegevens in de zoektocht naar de goedkoopste producten, voordeligste woonlening, spectaculaire kortingen,… Maar die krijgt u natuurlijk nooit zomaar. Ook privacy heeft zijn prijs. Eén die we maar al te graag betalen, zo blijkt. Tot het misloopt.

Een nieuwe trend? Of een nieuwe Big Brother? De jury van de Big Brother Awards beraadslaagt over de genomineerden voor de editie van 2014. Solliciteert Fortis BNP Paribas naar de hoofdrol?

Bovenstaande tekst is van de pen van Caroline De Geest (Liga voor Mensenrechten) en werd overgenomen van mensenrechten.be.