Meer repressie is nooit een duurzame oplossing, ook niet in een voetbalstadion

Als bij sommigen de slechtste gedragingen en bij anderen de foutste ideeën boven komen drijven, is het verleidelijk om te denken dat het aan het spelletje zelf ligt. Denk maar aan voetbal waar hooliganisme en draconische maatregelen hand in hand lijken te gaan. Vandaag zijn supportersgeweld en vandalisme in de voetbalstadions terug van eigenlijk nooit weg geweest. Dat dit soort wangedrag bestraft moet worden, daar zal iedereen het wel over eens zijn. Maar dat mag geen reden zijn om, zoals voetbalanalist Peter Vandenbempt in een opiniebijdrage voor Sporza, zelf de pedalen kwijt te raken en vol lof te spreken over de duizenden camera’s die tijdens het WK in Qatar toeschouwers persoonlijk zullen identificeren en zelfs hun emoties proberen analyseren, om zo misdrijven de kop in te drukken nog voor ze gepleegd zijn.

“Toevallig stond er vanmorgen een artikel in The Daily Telegraph over de beveiliging van de stadions in Qatar. Op veel vlakken is Qatar geen voorbeeld, maar hier zou ik zeggen: 20.000 camera’s voor 8 stadions. Elke toeschouwer wordt elke seconde dat hij zich in het stadion bevindt, gefilmd. Ze kunnen zelfs via gelaatsuitdrukkingen afleiden of een supporter boos is of boos gaat worden. Ze kunnen ook verloren gelopen kinderen terugvinden met gelaatsherkenning. Alles wordt gemonitord en doorgegeven aan de bevoegde veiligheidsdiensten en binnen de kortste keren word je uit het stadion verwijderd.”

Bart Eeckhout bestempelt dit soort uitspraken in De Morgen als “kwalijke Minority Report-fantasietjes uit een autoritaire politiestaat”. Alsof alle middelen goed zouden zijn om het vaderlandse voetbal te redden. Eeckhout noemt dit terecht een riskante denktrant. “Het is niet door hen collectief als criminelen in spe te behandelen en hun privacy en bewegingsruimte verregaand in te perken, dat je de duizenden ‘gewone’ voetbalsupporters hun plezier teruggeeft. Zo’n beleid zet de deur open voor misbruik en willekeur, tot ver buiten het voetbalstadion.”

Hij legt daarbij de vinger op een wonde die niet alleen in voetbalmiddens ettert. Namelijk dat je, om het wangedrag van enkelingen te stoppen, iedereen onder controle moet houden. Kijk maar naar de wildgroei aan zogenaamd slimme camera’s of aan een onding als de dataretentiewet. Met dit soort maatregelen zet je een volledige bevolking permanent onder surveillance om de misdrijven van een kleine minderheid te beteugelen. Net zoals dat het geval is met voorstellen à la Vandenbempt waarmee je elke voetbalsupporter treft. We hebben het in het verleden al verschillende keren gezegd en zullen het blijven herhalen, ook al gaat het in tegen de tijdsgeest: meer repressie is nooit een duurzame oplossing. Ook niet in een voetbalstadion.