Dit rapport geeft een overzicht van de huidige en voor de komende jaren te verwachten veiligheidsmaatregelen, inclusief het cumulatieve effect daarvan op de privacy van de burger. De studie laat zien dat de opsporingsbevoegdheden van politie en justitie drastisch zijn uitgebreid; tegelijkertijd lijkt de privacy van burgers steeds minder gewicht in de schaal te leggen.
De terreuraanslagen van de afgelopen jaren hebben veiligheid hoog op de politieke agenda geplaatst. In de strijd tegen misdaad en terreur neemt de overheid steeds verdergaande maatregelen. Technologie speelt daarbij een grote rol. Zie het biometrisch paspoort, het gebruik van DNA-profielen of de mogelijkheid om databestanden te koppelen en met behulp van computerprogramma’s te analyseren.
Veel van deze maatregelen waren tien of vijftien jaar geleden ondenkbaar vanwege de gevolgen voor de privacy. Toch hebben ze weinig maatschappelijke discussie opgeroepen. De discussie die wordt gevoerd, blijft beperkt tot afzonderlijke maatregelen. Hoe de maatregelen op elkaar ingrijpen en elkaar versterken, blijft daardoor buiten beschouwing. Tevens blijft onduidelijk wat de gevolgen zijn voor het leven van gewone burgers.
Van privacyparadijs tot controlestaat? geeft een overzicht van de huidige en voor de komende jaren te verwachten veiligheidsmaatregelen, inclusief het cumulatieve effect daarvan op de privacy van de burger. De studie laat zien dat de opsporingsbevoegdheden van politie en justitie drastisch zijn uitgebreid; tegelijkertijd lijkt de privacy van burgers steeds minder gewicht in de schaal te leggen.
De gevolgen van de optelsom van de maatregelen gaan dan ook veel verder dan velen tot voor kort voor mogelijk of wenselijk hielden. Deze uitkomst vraagt om een hernieuwde bezinning op de vraag hoeveel privacy ‘wij’ als samenleving overhebben voor onze veiligheid.
Vedder, Anton, Leo van der Wees, Bert-Jaap Koops en Paul de Hert, Van privacyparadijs tot controlestaat? Misdaad- en terreurbestrijding in Nederland aan het begin van de 21ste eeuw. Den Haag: Rathenau Instituut, 2007; Studie 49