Op de eerste plaats moet je vaststellen dat politici 7/7 [de aanslagen in de metro van London] gebruikt hebben om een sfeer van angst te creëren waardoor ze de bevolking beter onder controle kunnen houden. Media hebben een heleboel misinformatie verspreid, wat tot algemene paranoia leidt. De idee dat we onder voortdurende dreiging leven, is breed verspreid. Met name andere culturen en mensen van andere etnische achtergronden worden gewantrouwd. En dus heeft elke straathoek nu zijn bewakingscamera’s. Ik geloof niet in die algemene en voortdurende dreiging, maar stel wel vast dat het voor Aziaten in Londen vandaag een stuk moeilijker geworden is sinds 9/11 en 7/7. In de jaren negentig waren Aziatische muziekgroepen heel succesvol hier, terwijl de meeste vandaag zonder platencontract zitten. Er heeft een opvallende stijging van institutioneel racisme plaatsgevonden. Alleen al het feit dat de politie meteen na 7/7 een Braziliaanse jongen publiek kon executeren zonder algemeen protest, spreekt boekdelen over de toegenomen macht van de overheid en gekrompen plicht om verantwoording af te leggen.
Muzikale duizendpoot Nitin Sawhney in een gesprek met MO* naar aanleiding van zijn nieuwe cd “London Undersound”. Voor die plaat vertrok Sawhney van de vaststelling dat London de laatste jaren, zeker sedert de bomaanslagen van 7/7, sterk veranderd is en vertelt hij over de manier waarop hij en zijn omgeving die veranderingen ervaren hebben. Op zijn website vraagt Sawhney ook naar de ervaringen van bezoekers. Die “Undersound Stories” worden dan toegevoegd aan een google map, die een beeld moeten schetsen van “Britain today”.