Stel je een maatschappij voor waar ziektes onbestaande lijken dankzij een doorgedreven gezondheidsprogramma, “de Methode”. De Methode verbiedt niet alleen schadelijke geneugtes als sigaretten en alcohol, maar legt ook een trainingsprogramma op en grijpt zelfs in bij de partnerkeuze, geheel conform de lichamelijke compatibiliteit en immuniteitssystemen. De staat straft en beloont, uitgaand van het principe dat een gezonde mens bijdraagt tot de maatschappij en zichzelf.
Klinkt dat enigszins bekend in de oren? Dat kan, want in haar roman Corpus Delicti houdt Juli Zeh onze huidige samenleving een verwrongen spiegel voor. Ze vertrekt van onze gezondheidsmanie en schildert vervolgens een sombere toekomst waarin die obsessie tot in haar absurde consequenties wordt doorgetrokken. In die samenleving ergens halfweg de 21ste eeuw legt de Methode iedereen eenzelfde streng gezondheidsregime op. Slechts een enkeling probeert zich tegen dat systeem te verzetten. Er is romantische ziel Moritz Holl, voor wie vrijheid betekent dat je ook risico’s durft te nemen en niet alles in je leven uitstippelt. Ook zijn zus Mia stelt zich gaandeweg steeds meer vragen bij de Methode en zijn onfeilbaarheid, tot op het punt dat ze bereid is het systeem aan te vallen om aan te tonen dat het niet zaligmakend is.
Verwacht echter geen pamflet of essay. Corpus Delicti is een virtuoze roman over een kat-en-muisspel vol krachtige beelden en verbale steekspelen. Dat ze een scherpe pen heeft, bewijst ze hier nog maar eens ten overvloede. Maar dit is niet alleen een roman over toeval, lotsbestemming, dwang en vrije wil. Het gaat ook over de samenleving van vandaag en de potentiële gevaren van het ingrijpen in het privé-leven van mensen. Daarmee is Corpus Delicti een schitterende roman die ook nog eens aan het denken zet.
Over Corpus Delicti
- “Gezondheidsfacisme” – Geert Schuermans in Cutting Edge 22/11/2009
- “Het wordt pas écht akelig als de schrijfster onze eigen maatschappij quasi achteloos in het verhaal laat doorschemeren. De uitholling van de vierde macht, machtsmisbruik en onverdraagzaamheid allerhande: 217 pagina’s lang drukt ze haar scherpe pen genadeloos in de wonde.” – Frederick Vandromme in Humo 07/01/2010
- Marc Reugebrink in De Leeswolf 2009/9
- “Met Corpus delicti schrijft Julia Zeh een roman die zich laat lezen als een aanklacht tegen een staatsbemoeienis die nu al lijkt aangekondigd met de rookverboden, de naaktscan op vliegvelden, de online controle, de anti-terreurwetten. Zeh, die zelf juriste is, giet die aanklacht in de vorm van een lange rechtzaak, waarin weliswaar alle ruimte gegeven wordt aan weerwoord, maar waarin de machthebber een vooringenomenheid tentoonspreidt die geen enkele ruimte voor verandering openlaat.” – Herm Pol voor boekenwinkel Atheneum Amsterdam
- “De moderne dystopie van Zeh legt treffend bloot hoezeer een doorgeslagen gezondheidsideaal tot totalitair ingrijpen in het privéleven van de mens leidt.” – Jurgen Boel bij enola.be 10/04/2010
- Niet bij vlees en bloed alleen – Anneriek De Jong in NRC
Links
- website van Juli Zeh
- Tegendraads zijn kan niet meer – interview in NRC (2009)
Juli Zeh schreef in 2010, samen met Ilija Trojanow, Aanslag op de vrijheid. Een kritisch betoog over de veiligheidswaan, de controlestaat en de aantasting van de burgerrechten.