Met zijn project Palimpsest onderzocht de Belgische fotograaf Philippe Braquenier hoe we omgaan met onze kennis en het opslaan ervan. Tussen de foto’s zaten ook een paar beelden die perfect aansluiten bij onze thema’s. De beelden zijn fascinerend, maar tegelijk beangstigend als je beseft hoe kwetsbaar ook digitale technologie is en hoe afhankelijk we er ondertussen van geworden zijn.
Philippe Braquenier – Palimpsest
De Standaard over ‘Palimpsest’
Digitale technologie is niet altijd de oplossing, maar ook een nieuwe opgave. Het is paradoxaal dat in een tijd waarin de mensheid onmetelijke hoeveelheden informatie genereert en registreert, we nooit voorheen zulke bedenkelijke technieken gebruikten om die gegevens op te slaan.
Onze soort lijkt het niet te kunnen rooien zonder big data. Een groot deel van onze geheugencapaciteit hebben we uitbesteed aan een harde schijf in een wolk. Onze kennis opgeofferd aan zoekmachines. Onze levens, onze herinneringen, onze samenleving bestaan meer en meer als beetjes informatie, als bits.
Maar naarmate de technologie zich ontwikkelt, riskeren die verloren te gaan in de maalstroom van de digitale revolutie. Stel je een dataverduistering voor waardoor historici geen gegevens meer zouden hebben van de 21ste eeuw. Als samenlevingen doorheen de geschiedenis gebouwd zijn op kennisverwerving, dan moet de transmissie van informatie over de lange termijn een hoeksteen zijn van onze beschaving.
Philippe Braquenier schetst een landschap van nauwelijks bekende plekken en mensen waar die essentiële zaken bewaakt worden. Een zacht zoemend stilleven van architectuur en objecten die de nood uitdrukken om ons patrimonium te bewaren en te beschermen. Van een ventilator om radioactieve lucht af te voeren, naar een bibliotheek van drie tapes met de geheimen van het universum.