Duitsland: Berlijn onderzoekt verbod op privileges voor gevaccineerden

In Duitsland onderzoeken de regeringspartijen CDU/CSU en SPD of het mogelijk is het verlenen van privileges aan gevaccineerden wettelijk te verbieden. Wanneer bijvoorbeeld luchtvaartmaatschappijen of restaurants alleen nog gevaccineerde klanten toelaten, zou dat “maatschappelijke verdeeldheid in de hand werken”. Dat zei het in juridische zaken gespecialiseerde Bondsdaglid Johannes Fechner (SPD) gisteren in Die Welt. Een ­ongelijke behandeling van gevaccineerde en niet-gevaccineerde mensen noemt hij “onacceptabel”. Het is “hoogst bedenkelijk wanneer deelname aan het maatschappelijk leven in de toekomst afhangt van je vaccinatiestatus”, zegt zijn CSU-collega Volker Ullrich in dezelfde krant. “Als restaurants, bioscopen en bejaardenhuizen mensen die niet ingeënt zijn afwijzen, haal je door de achterdeur een vaccinatieplicht binnen. Terwijl we die steeds op goede gronden hebben afgewezen.” Voor de staat is het nu al verboden om te discrimineren, maar voor de particuliere sector is er een leemte die om maatregelen vraagt, aldus Ullrich.

Vaccinatieregister

In Duitsland bestaat geen centrale registratie van mensen die gevaccineerd zijn. Volksgezondheid werkt wel aan de ontwikkeling van een vaccinatieregister. Dat is onder meer bedoeld om te kunnen zien hoeveel mensen zich waar, en in welke leeftijdsgroep, laten vaccineren en indien nodig een gerichte publiekscampagne op te zetten om mensen aan te moedigen zich alsnog te laten inenten. Het register kan ook helpen inzicht te krijgen in de omstandigheden waaronder zich zeldzame bijwerkingen voordoen. Zo is met een vaccinatieregister eerder aan het licht gekomen dat het vaccin tegen de tropische ziekte dengue bepaalde bijwerkingen heeft. In het vaccinatieregister zullen geen persoonlijke gegevens opgenomen worden. Onderwerp van discussie is nog hoeveel gegevens wél kunnen worden vastgelegd, zonder dat de privacy in gevaar komt. Wordt bij iedere vaccinatie de geboortedatum van de gevaccineerde vermeld, met daarbij alleen de stad of het district waar hij of zij woont, of ook de postcode? Dat laatste kan epidemiologisch nuttige kennis opleveren, maar in landelijke gebieden kan het voldoende informatie bieden om de identiteit van mensen te achterhalen.

Bron: De Standaard