In Kortrijk heeft de gemeenteraad het gebruik van drones door de politiezone Vlas (Kortrijk-Kuurne-Lendelede) goedgekeurd. Dat de Kortrijkse coalitie kickt op bewakingscamera’s (liefst uitgerust met de nieuwste snufjes) wisten we al langer, de wildgroei van de laatste jaren spreekt boekdelen. Dat ze nu nog een grote sprong voorwaarts willen maken, is de schaamte voorbij. Maar terwijl de meerderheid (Open Vld, N-VA en sp.a) zich in allerlei bochten wringt om het gebruik goed te praten, komt de oppositie niet verder dan de vraag naar wat extra garanties om misbruik tegen te gaan. Of dat voldoende zal zijn, valt ten zeerste te betwijfelen. Zeker als je leest dat volgens het goedgekeurde voorstel drones ook op privé-terrein mogen meegluren. Dit vraagt niet om garanties maar om een duidelijke no go!
Geknipt uit het goedgekeurde reglement:
Om het bochten wringen van de meerderheid te illustreren, kunnen we alvast burgemeester Ruth Vandenberghe (Team Burgemeester) citeren als ze het over proportionaliteit heeft. “Dat betekent dat de technologie wordt ingezet als andere middelen zijn uitgeput. Het is zeker de bedoeling de persoonlijke levenssfeer te beschermen.” Het klinkt weinig geloofwaardig. Uit hetzelfde artikel in Het Nieuwsblad blijkt bovendien dat dit niet meer dan holle woorden zijn. Begin deze week werd immers reeds een drone ingezet om fietsdieven te betrappen. Hoe ergerlijk een fietsdiefstal ook mag zijn, het gebruik van een drone lijkt ons hier alvast alles behalve proportioneel.
Ook minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open VLD) kwam tussenbeide in de discussie. Volgens hem is het niet de bedoeling de drone in te zetten voor de handhaving van de coronamaatregelen. Dat kan wel bij betogingen, het handhaven van criminaliteit of het opsporen van drugslabs. De minister zwijgt daarbij zedig over de talloze voorbeelden van het hellend vlak bij het gebruik van bewakingscamera’s. Meest recent nog in Antwerpen, waar de camera’s tijdens de terreurcrisis massaal in de joodse wijk werden geplaatst, nu gebruikt worden om te achterhalen of daar de coronamaatregelen niet overtreden worden. Het is slechts een kwestie van tijd voor de drones in Kortrijk ook voor de kleinste gevallen van overlast mogen uitvliegen.
Opvallend is dat oppositiepartij Groen zich in de ganse discussie zo makkelijk heeft laten afschepen. De partij keurde vanuit de oppositie het voorstel van de meerderheid goed, met als enige bedenking dat ze een jaarlijks rapport voor het inzetten van de drones gevraagd. Dat is niets meer dan een formaliteit waar de meerderheid maar al te graag op ging.
CD&V Kortrijk liet wel enig protest horen en verklaarde zich niet akkoord met het reglement. “Vooral het woord interventie is niet goed gedefinieerd. Met andere woorden: wanneer mag een drone worden ingezet. Dat is een fundamenteel probleem dat zelfs Kortrijk overstijgt. Wij kunnen dus niet akkoord gaan met de nota. Er moeten meer garanties zijn voor het gebruik in de privésfeer.”
Die reactie vanuit de CD&V klinkt misschien niet slecht (en is alleszins beter dan het grote niets van Groen). Toch kan het niet maskeren dat geen enkele partij zich expliciet wil of durft uitspreken tegen het gebruik van drones. Zeker op privé-terrein zou dit een absolute no go moeten zijn, maar ook daarbuiten valt sterk te betwijfelen of dit soort praktijken wel thuis horen in een democratie. We zijn stilletjes aan aan het verstikken in het web van massale surveillance en de Kortrijkse drones zijn een draadje meer om dat web te weven.