Een topper in het tennis betekent niet noodzakelijk ook een topper op het gebied van privacy. Integendeel zo bewijst Kim Clijsters. De ex-toptennister wil volgens het Belang van Limburg de toegang tot de velden van haar padelclub “beveiligen” met behulp van gezichtsherkenning. Zelf beweert ze dat het systeem juridisch volstrekt in orde is. Wij huiveren bij de gedachte alleen al. De Gegevensbeschermingsautoriteit heeft Kim Clijsters alvast een brief gestuurd (tja) om uit te leggen hoe de gegevens van de camera’s worden verwerkt, bijvoorbeeld de beelden die van mensen worden gemaakt, zonder dat die daar toestemming voor hebben gegeven.
Het doel van de gezichtsherkenning is naar verluidt het aantal ‘zwartspelers’ – lees: padelspelers die niet betalen voor het gebruik van het terrein – te verminderen (even terzijde: met beveiliging – zoals overal te lezen was – heeft het dus niets te maken). Dat doen Clijsters en co met de hulp van het aanmeldingssysteem Pablo. Alleen wie bij Pablo geregistreerd is, krijgt nog toegang tot de padelterreinen. Ben je niet geregistreerd en ga je toch het terrein op, dan vraagt Pablo via de speakers om je alsnog aan te melden. Bij het negeren van die melding word je gefilmd. Aan de hand van die beelden kan de club verdere stappen nemen.
Eén van de basisprincipes voor het inzetten van gezichtsherkenning is dat het gebruik ervan proportioneel moet zijn. Ons lijkt het nogal duidelijk dat dit hier niet het geval is. Het gaat immers niet om beveiliging maar louter om toegangscontrole. Laat dat nu net iets zijn waar je op een veel eenvoudiger en veel privacyvriendelijker ook mee kan omspringen. Zet gewoon een personeelslid in die aan gebruikers even rondkijkt en rondvraagt of een gebruiker betaald heeft en je bereikt net hetzelfde effect. Maar dan zonder alle poespas van camera’s, gezichtsherkenning, databanken en co.
Wat ons betreft kan de Gegevensbeschermingsautoriteit dan ook maar één conclusie trekken. Afvoeren die handel. Om even David Stevens, voorzitter van die Gegevensbeschermingsautoriteit te parafraseren: als ze dat niet doet, dan lopen we allemaal het risico op alsmaar verdergaande initiatieven onder het motto: ‘Als die dat mag, dan mag ik dat ook.’ En dan heeft Kim Clijsters met haar padelclub een steentje bijgedragen aan de surveillancemaatschappij. Iets wat we echt niet willen.