Online petities van politieke partijen lijken op het eerste gezicht onschuldig. Maar die vele petities over ‘het recht op abortus’ of ‘goedkoper tanken’ dienen eigenlijk zelden om ergens een verschil te maken. Meer nog, ze worden niet eens aanvaard in het federaal of Vlaams parlement. De politieke partijen willen enkel uw gegevens en als gebruiker weet je amper waar die voor worden gebruikt en hoe lang ze worden bijgehouden. Alle partijen die online petities lanceren, vragen vooral je naam en e-mailadres, soms de plek waar je woont. En die gegevens komen allemaal in een database die draait op de Amerikaanse software Nationbuilder. Privacyregels vragen nochtans dat dat allemaal helder wordt aangegeven én uitgelegd.
Sofie Royer is onderzoeksexpert strafrecht en technologie aan de KU Leuven en kan niet duidelijker zijn: “Het is alleszins een slinkse manier om data van mensen te verzamelen, zeker omdat je als politieke partij wetsvoorstellen kan indienen via het parlement en daarvoor geen petities of handtekeningen van burgers nodig hebt. Al is dat wel vooral een moreel bezwaar tegen die petities. Iedereen heeft het recht om online gegevens van mensen te verzamelen, maar dan wel met respect voor de wet op de verwerking van persoonsgegevens. En dan zijn er naast morele bezwaren toch wel schendingen van de wet op de persoonsgegevens vast te stellen. Dit zijn duidelijk politieke gegevens. Als je je mail of je geboortedatum en adres achterlaat dan worden dat politieke gegevens in combinatie met het politieke standpunt dat je onderschrijft, bijvoorbeeld voor het recht op abortus. En bij politieke gegevens moet je de uitdrukkelijke toestemming vragen van mensen om hun gegevens te verzamelen en later te gebruiken.”
Bron: vrtnws.be