De handpalmscanners van Perfect-ID

Nadat KAA Gent bekend maakte dat het een systeem wil uittesten waarbij fans herkend worden aan hun handpalm, kreeg de voetbalclub heel wat kritiek te verduren. Biometrische identificatie ligt immers heel gevoelig en dat is maar terecht ook. KAA Gent is nochtans niet de eerste sportclub die met handpalmidentificatie experimenteert. De primeur om het nieuwe systeem voor het eerst in het publiek te gebruiken was een paar weken weggelegd voor de basketclub Leuven Bears.

In beide gevallen maken de sportclubs gebruik van Palmki, een systeem dat werd ontwikkeld door het Hasseltse bedrijf Perfect-ID. Palmki maakt gebruik van infrarood­scanners die niet werken zoals een klassieke vingerafdrukscanner, maar die de binnenkant van de hand ­scannen.

Marc Strackx, CEO van Perfect-ID: “Iedereen heeft in zijn hand een uniek patroon van bloed- en ­zenuwbanen. Dat gebruiken we om een persoonlijke code te berekenen. Die code wordt vervolgens lokaal beveiligd opgeslagen of weggeschreven op een badge. De combi­natie van handpalm en badge kan dan bijvoorbeeld gebruikt worden om de toegang tot sterk beveiligde ruimtes te controleren.” Of tot een voetbalstadion, zoals in Gent het geval is. In Leuven testen ze Palmki dan weer uit als betaalmiddel.

Enkele jaren geleden wilde de Gentse Sint-Bavohumaniora het systeem ook al invoeren om kleine aankopen door leerlingen af te rekenen. De school werd echter, na heel wat protest, teruggefloten door de Privacycommissie.

Perfect-ID maakt zich echter sterk dat het dit keer anders ligt. Zo zou het systeem dat het bedrijf nu aanbiedt, gericht worden op volwassenen die er ­vrijwillig voor kunnen kiezen. Het zou ook privacyvriendelijker zijn dan andere biometrische methodes, zoals gezichtsherkenning waarbij je gelaat ook gescand wordt als je daar niet om vraagt. Wie zijn handen niet wil laten scannen, zou ook voor een an­dere identificatiemethode kunnen kiezen.

Als het gaat over toegangscontrole valt dat laatste alvast sterk te betwijfelen. Het is moeilijk voor te stellen dat een voetbalclub verschillende systemen voor toegangscontrole naast elkaar zal laten bestaan. Zeker als je leest dat de club het systeem vooral uittest om fans met een stadionverbod de toegang te kunnen ontzeggen. Als zou blijken dat het systeem wel degelijk sneller en doeltreffender personen kan identificeren, zou het ook wel eens snel gedaan kunnen zijn met keuzemogelijkheden. En dan is elke voetbalsupporter weer een stukje privacy kwijt.